این نمونه ای از چگونگی ارتباطِ امام با یارانِ نزدیک است و نمایانگرِ وجود پیوستگی و رابطه ای محاسبه شده و تشکیلاتی ؛ و نیز نمونه ای است از موضع گیری حکومت در برابر این یاران.

پیداست که ایادی خلافت - که بیش از هرچیز به حفظ و قدرت و استحکام بخشیدن به موقعیت خود می اندیشند - از روابط امام با یاران نزدیک و فعالیت های جمع آنان یکسره بی خبر نمی مانند و کم و بیش بویی از این موضوع می برند و در صدد کشف و مقابله با آن بر می آیند.

به تدریج نمای معترضانه در زندگیِ آن حضرت و نیز در جوّ. عمومی تشیع پدید می آید و آغاز فصلِ دیگری را در تاریخِ زندگیِ امامانِ شیعه نوید می دهد.

 اگرچه در متون تواریخ اسلامی و نیز در کتب حدیث و غیره به صراحت از فعالیت های تعرض آمیز و باالنّسبة حادّ امام باقر سخنی نیست - و البته این خود ناشی از علل و عواملی چند است که مهم ترین آنها اختناق حاکم بر آن جوّ و ضرورت تقیه برای یاران معاصر امام است که تنها مراجع مطلع از جریاناتِ زندگیِ سیاسیِ امام بوده اند - ولی همواره از عکس العمل های حساب شدهٔ دشمنِ آگاه می توان عمق عملِ هرکس را کشف کرد.

 دستگاهِ مقتدر و مدبری چون دستگاه هشام بن عبدالملک که مورخ ، او را مقتدرترین خلیفه اموی می داند ، اگر با امام باقر یا هرکس دیگر ، با چهره ای خشن روبرو می شود ، بی گمان ناشی از آنست که در روش و عملِ وی تهدیدی برای خود می بیند و وجود او برایش تحمل ناپذیر می گردد .

 تردیدی نمی توان داشت که اگر امام باقر فقط به زندگی علمی - و نه به سازندگی فکری و تشکیلاتی - سرگرم بود ، خلیفه و سرانِ رژیم خلافت به صرفه و صلاح خود نمی دیدند که با سخت گیری و شدت عملی که به خرج می دهند ، اولاً آن حضرت را با مقابله ای تند علیه خود برانگیزند- چنان که در زمانی نزدیک ، نمونه ای از این تجربه را مشاهده می کنیم ...

از جمله قیام حسین بن علی ( شهید فخ۱) ثانیاً گروه دوستان و معتقدان به امام را - که تعدادشان اندک هم نبوده است - بر خود خشمگین کنند و از دستگاه خود ناراضی سازند.

کوتاه سخن اینکه از عکس العمل نسبتا حاد رژیم خلافت در اواخر عمر امام باقر می توان عمل نسبتاً شدید و حادّ آن حضرت را استنباط کرد.

ادامه دارد

 

۱-از نوادگان امام حسن مجتبی است که در زمان موسی الهادی نوه منصور ، خروج کرد و فخ نام چاهی در یک فرسخی مکه است.

 

 

امام باقر

انسان250ساله

تشکیلات

زیر خیمه حسین

 این غربت، شما را نترساند و به وحشت نیندازد. قلّه غربت را حسین‌بن‌علی و یارانش - بزرگوارانی که ما این‌طور برایشان سینه میزنیم و اشک میریزیم و آنها را از فرزندان خودمان بیشتر دوست میداریم - پیمودند و فایده‌اش این شد که امروز اسلام زنده است؛

 

نُعمان بن بشیر می گوید : من در سفر حج با جابر بودم. در مدینه بر أبی جعفر - امام باقر علیه السلام - در آمد و در روز آخر با آن حضرت خداحافظی کرد و شادمانه از نزد او بیرون آمد .

 

حرکت امام خمینی، مشابهت های زیادی با نهضت حسینی دارد و تقریباً الگوبرداری شده از حرکت حسینی است.

 

امام خمینی

الگو

زیر خیمه حسین